بررسی سیستم تعلیق تویوتا کمری؛ هر آنچه باید در مورد نگهداری و تعویض قطعات بدانید

مقدمه

سیستم تعلیق یا همان فنربندی، یکی از مهم ترین بخش‌های هر خودرو است که در تویوتا کمری نیز نقشی مهم در فراهم‌کردن رانندگی نرم، پایدار و ایمن ایفا می‌کند. وظیفه‌ی اصلی سیستم تعلیق تویوتا کمری، جذب ضربات ناشی از ناهمواری‌های سطح جاده و جلوگیری از انتقال مستقیم این نوسانات به اتاق، شاسی و سرنشینان خودرو است. این سیستم از اجزای مختلفی همچون فنر، کمک‌فنر، قطعات اتصال‌دهنده و جرم‌های فنربندی‌شده و نشده تشکیل شده که هر کدام نقش مشخصی در عملکرد کلی سیستم دارند. کمک فنر کمری، به‌ویژه در مدل‌های جدیدتر، طوری طراحی شده‌اند که نه‌تنها نرمی رانندگی را تضمین کنند، بلکه در کنار آن، تعادل خودرو را نیز در پیچ‌ها و مسیرهای ناهموار حفظ نمایند. در ادامه این پست وبلاگ آموزشی باوریدک به بررسی سیستم تعلیق تویوتا کمری و نکاتی درباره نگهداری، تعویض و خرید قطعات اصلی سیستم تعلیق کمری می پردازیم.

همچنین بخوانید: چطور بفهمیم کمک فنر خراب شده؟ + راه های تست و رفع خرابی کمک فنر در خانه

وظایف اصلی سیستم تعلیق در تویوتا کمری

سیستم تعلیق تویوتا کمری دو وظیفه مهم بر عهده دارد:

جذب نوسانات: هنگام عبور از دست‌اندازها یا سطوح خشن، ارتعاشات و ضربات واردشده ابتدا توسط چرخ‌ها دریافت می‌شوند. وظیفه سیستم تعلیق این است که این نوسانات را جذب کرده و از انتقال آن‌ها به کابین جلوگیری کند. این مسئله مستقیماً با کیفیت رانندگی و راحتی سرنشینان در ارتباط است.

حفظ تماس مؤثر با جاده: دومین وظیفه حیاتی این سیستم، حفظ تماس دائمی چرخ‌ها با سطح جاده است. اگر چرخ‌ها از جاده جدا شوند، کنترل خودرو مختل شده و خطر لغزش یا واژگونی افزایش می‌یابد. این بخش از عملکرد سیستم مستقیماً به ایمنی و قابلیت هدایت خودرو مربوط می‌شود.

در سیستم تعلیق کمری، همیشه تعادلی میان «نرمی سواری» و «کنترل دقیق» وجود دارد. به‌طور معمول، اگر فنربندی بیش از حد نرم باشد، سواری راحت‌تر می‌شود اما کنترل خودرو کاهش می‌یابد. برعکس، فنربندی سفت‌تر باعث پایداری بیشتر در سرعت‌های بالا یا پیچ‌ها می‌شود، اما ممکن است راحتی سرنشینان را کاهش دهد.

همچنین بخوانید: قطعات موتوری هیوندای اکسنت؛ راهنمای خرید و نگهداری برای افزایش طول عمر موتور

انواع سیستم تعلیق در مدل‌های مختلف تویوتا کمری

سیستم تعلیق یکی از عوامل در عملکرد و راحتی سواری خودرو است. تویوتا کمری، به عنوان یکی از محبوب‌ترین سدان‌های خانوادگی جهان، در نسل‌های مختلف خود از سیستم‌های تعلیق متنوع و به‌روزی بهره برده است تا توازنی بین پایداری، فرمان‌پذیری و راحتی ایجاد کند. این خودرو در مدل‌های مختلف، اعم از بنزینی، هیبریدی و اسپرت، با تنظیمات متفاوتی در بخش تعلیق عرضه شده تا نیازهای مختلف بازار را پاسخ دهد.

سیستم تعلیق در نسل‌های مختلف کمری

در نسل‌های اولیه تویوتا کمری، از سیستم تعلیق ساده‌تری استفاده می‌شد که معمولاً شامل مک‌فرسون در جلو و محور یک‌تکه در عقب بود. با پیشرفت فناوری و نیاز به بهبود کیفیت رانندگی، در نسل‌های جدیدتر (به‌ویژه از نسل ششم به بعد)، تویوتا به استفاده از سیستم تعلیق مستقل در هر چهار چرخ روی آورد. در نسل هشتم کمری (از سال ۲۰۱۷ به بعد)، این خودرو از پلتفرم TNGA بهره‌مند شد که با بهبود هندلینگ، کاهش لرزش و افزایش پایداری همراه است.

تفاوت بین تعلیق جلو و عقب در تویوتا کمری

در اکثر مدل‌های تویوتا کمری، سیستم تعلیق جلو از نوع مک‌فرسون استرات است که به دلیل سادگی، هزینه پایین و عملکرد مناسب در خودروهای سدان بسیار رایج است. در بخش عقب، بسته به مدل و سال ساخت، از تعلیق مستقل چند اتصالی (Multi-Link) استفاده شده که کنترل بهتری در پیچ‌ها و سطوح ناهموار فراهم می‌آورد. این تفاوت باعث شده تا کمری تعادلی مناسب بین راحتی سواری و پایداری در شرایط مختلف رانندگی داشته باشد.

بررسی سیستم تعلیق در مدل‌های هیبریدی کمری

مدل‌های هیبریدی تویوتا کمری که معمولاً وزن بیشتری به دلیل وجود باتری دارند، نیازمند تنظیمات خاص‌تری در سیستم تعلیق هستند. در این مدل‌ها، مهندسان تویوتا سیستم تعلیق عقب را برای مدیریت بهتر وزن اضافه‌شده و توزیع مناسب نیرو بازطراحی کرده‌اند. همچنین با بهره‌گیری از فناوری TNGA، سعی شده تا هندلینگ خودرو حفظ شده و در عین حال راحتی سواری کاهش نیابد. به طور کلی، سیستم تعلیق در نسخه‌های هیبریدی نسبت به مدل‌های معمولی کمی سفت‌تر تنظیم شده تا کنترل بهتری فراهم کند، به‌خصوص در پیچ‌ها و هنگام شتاب‌گیری.

همچنین بخوانید: بررسی تاریخچه تویوتا کمری؛ از قدیم تا امروز، تفاوت 8 نسل مختلف

علائم خرابی سیستم تعلیق در تویوتا کمری

سیستم تعلیق نقش مهمی در پایداری، فرمان‌پذیری و راحتی خودرو ایفا می‌کند. در صورت بروز خرابی در این سیستم، نه تنها کیفیت سواری کاهش می‌یابد، بلکه ایمنی راننده و سرنشینان نیز به خطر می‌افتد. تویوتا کمری با وجود طراحی مهندسی دقیق، همچنان ممکن است در اثر فرسودگی یا استفاده نامناسب با مشکلاتی در سیستم تعلیق مواجه شود. شناخت علائم خرابی می‌تواند از بروز آسیب‌های جدی‌تر جلوگیری کند.

همچنین بخوانید: بررسی هزینه‌ های نگهداری و قطعات تویوتا کمری: راهنمایی برای مالکان و خریداران

نشانه‌های رایج در هنگام رانندگی

در صورتی که سیستم تعلیق دچار مشکل شود، خودرو معمولاً علائم مشخصی در زمان رانندگی از خود نشان می‌دهد. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

1. تکان شدید در دست‌اندازها

اگر هنگام عبور از دست‌انداز یا جاده‌های ناهموار، بدنه خودرو بیش از حد تکان می‌خورد یا ضربه‌ها به صورت مستقیم به کابین منتقل می‌شوند، احتمالاً کمک‌فنرها یا بوش‌های سیستم تعلیق دچار فرسودگی شده‌اند. این وضعیت نه تنها راحتی سرنشینان را کاهش می‌دهد، بلکه ممکن است باعث از بین رفتن کنترل خودرو در سرعت‌های بالا شود.

2. کشیده شدن خودرو به یک سمت

در صورتی که خودرو بدون دخالت راننده به یک سمت متمایل شود یا در زمان ترمز گرفتن یا شتاب‌گیری خط حرکت خود را حفظ نکند، این می‌تواند نشانه‌ای از عدم تراز بودن چرخ‌ها، خرابی بوش‌ها یا مشکلات در اجزای تعلیق جلو باشد. هرگونه کشیدگی غیرعادی نیاز به بررسی فوری توسط مکانیک دارد.

3. صداهای غیرمعمول از زیر خودرو

شنیدن صداهای تق‌تق، لق‌لق یا جیرجیر از زیر خودرو به‌ویژه هنگام عبور از چاله‌ها یا پیچیدن فرمان، می‌تواند علامت وجود مشکل در مفصل‌های تعلیق، سیبک‌ها یا میل تعادل باشد. این صداها اغلب نشان‌دهنده وجود قطعات شل، فرسوده یا شکسته هستند که اگر به موقع تعویض نشوند، ممکن است آسیب بیشتری به خودرو وارد کنند.

بررسی زمان مناسب برای تعویض قطعات سیستم تعلیق

هر یک از قطعات سیستم تعلیق دارای عمر مفیدی هستند که بسته به نوع خودرو، کیفیت قطعه، شرایط رانندگی و نگهداری می‌توانند متفاوت باشند. در ادامه به میانگین طول عمر مهم‌ترین قطعات سیستم تعلیق اشاره می‌کنیم:

کمک‌فنرها: معمولاً بین ۷۰٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ کیلومتر دوام دارند. اگر خودرو بیشتر در جاده‌های ناهموار یا با بار زیاد حرکت کند، این عدد کاهش می‌یابد.

بوش‌ها: عمر متوسط بوش‌ها حدود ۸۰٬۰۰۰ تا ۱۲۰٬۰۰۰ کیلومتر است، اما عوامل محیطی مانند گرما، رطوبت و آلودگی تأثیر زیادی در کاهش عمر آن‌ها دارند.

فنرها: فنرها معمولاً عمر طولانی‌تری دارند و ممکن است تا ۱۵۰٬۰۰۰ کیلومتر یا بیشتر دوام بیاورند، مگر اینکه دچار ترک یا زنگ‌زدگی شوند.

توپی چرخ و بلبرینگ‌ها: معمولاً بین ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۱۵۰٬۰۰۰ کیلومتر نیاز به تعویض پیدا می‌کنند، به‌ویژه اگر صدای غیرعادی یا لرزش احساس شود.

سیبک‌ها و مفصل‌ها: این قطعات بسته به شرایط رانندگی، حدود ۸۰٬۰۰۰ تا ۱۲۰٬۰۰۰ کیلومتر عمر می‌کنند.

بررسی منظم این قطعات و سرویس دوره‌ای سیستم تعلیق، نه تنها باعث افزایش عمر مفید آن‌ها می‌شود بلکه از هزینه‌های سنگین‌تر در آینده نیز جلوگیری می‌کند.

همچنین بخوانید: صدای جلوبندی هیوندای آزرا: راهنمای عیب‌یابی و لیست قطعات لازم برای رفع صدا

بررسی سیستم تعلیق تویوتا کمری