سیستم سوخت‌رسانی و احتراق تویوتا و لکسوس در موتورهای درون‌سوز خودروها فرآیندهای پیچیده‌ای هستند که برای تولید انرژی و حرکت خودرو به‌کار می‌روند. این دو سیستم به‌طور هماهنگ کار می‌کنند تا سوخت را به انرژی مکانیکی تبدیل کنند. در ادامه، به توضیح جزئیات این دو سیستم پرداخته می‌شود.

1. سیستم سوخت‌رسانی

سیستم سوخت‌رسانی و احتراق تویوتا و لکسوس وظیفه تأمین سوخت مورد نیاز موتور را به‌طور دقیق و بهینه انجام می‌دهد. این سیستم شامل قطعات مختلفی است که سوخت را از باک خودرو به موتور منتقل کرده و آن را به شکل مناسب وارد محفظه احتراق می‌کند.

اجزای اصلی سیستم سوخت‌رسانی

1. باک سوخت (Fuel Tank)
   باک سوخت محفظه‌ای است که سوخت خودرو در آن ذخیره می‌شود. این باک معمولاً در قسمت‌های مختلف خودرو و زیر شاسی نصب می‌شود.
2. پمپ بنزین (Fuel Pump)
   پمپ بنزین سوخت را از باک به سمت موتور منتقل می‌کند. در خودروهای مدرن، پمپ بنزین معمولاً داخل باک قرار دارد و به‌طور الکترونیکی کنترل می‌شود.
3. صافی بنزین (Fuel Filter)
   صافی بنزین وظیفه تصفیه سوخت را از هرگونه ناخالصی و ذرات معلق دارد. این قطعه از رسیدن مواد زائد به انژکتورها و سیستم سوخت‌رسانی جلوگیری می‌کند.
4. انژکتورها (Fuel Injectors)
   انژکتورها سوخت را به‌طور دقیق و با فشار مناسب به داخل محفظه احتراق تزریق می‌کنند. این تزریق باید به‌طور یکنواخت و به‌موقع انجام شود تا ترکیب سوخت و هوا به‌درستی شکل گیرد.
5. منیفولد ورودی (Intake Manifold)
   منیفولد ورودی محفظه‌ای است که هوا و سوخت مخلوط شده را از انژکتورها به داخل سیلندرها هدایت می‌کند.
6. واحد کنترل موتور (ECU)
   ECU، واحد کنترل الکترونیکی موتور، کنترل میزان سوخت و زمان‌بندی تزریق آن را بر عهده دارد. این واحد اطلاعاتی از سنسورها دریافت کرده و تنظیمات لازم را انجام می‌دهد.

2. فرآیند احتراق

احتراق در موتورهای درون‌سوز فرآیندی است که در آن سوخت و هوا در داخل سیلندرها با یکدیگر مخلوط می‌شوند و با جرقه‌ای از شمع، سوخت مشتعل می‌شود و انرژی حاصل از آن به حرکت مکانیکی تبدیل می‌گردد.

مراحل فرآیند احتراق

1. ورود هوا و سوخت (Intake Stroke)
   در این مرحله، سوپاپ‌های ورودی باز می‌شوند و هوای تازه و سوخت از طریق انژکتورها وارد سیلندر می‌شود. این فرآیند توسط پمپ بنزین و سیستم سوخت‌رسانی کنترل می‌شود.
2. فشرده‌سازی (Compression Stroke)
   در این مرحله، پیستون سوخت و هوا را فشرده می‌کند تا فشار و دمای مخلوط افزایش یابد. این کار باعث افزایش توان احتراق می‌شود.
3. احتراق (Power Stroke)
   در این مرحله، شمع جرقه می‌زند و مخلوط سوخت و هوا مشتعل می‌شود. انرژی حاصل از احتراق به حرکت پیستون و سپس به میل‌لنگ منتقل می‌شود، که این حرکت چرخشی به چرخ‌ها منتقل می‌شود.
4. خروج دود (Exhaust Stroke)
   پس از احتراق، سوپاپ‌های خروجی باز می‌شوند و دود حاصل از احتراق از سیلندر خارج می‌شود. این دود به سیستم اگزوز هدایت می‌شود و از خودرو خارج می‌گردد.

اهمیت زمان‌بندی احتراق

زمان‌بندی صحیح در فرآیند احتراق بسیار مهم است. اگر سوخت و هوا در زمان نادرستی وارد سیلندر شوند یا جرقه از شمع در زمان نامناسب تولید شود، کارایی موتور کاهش می‌یابد و احتمال آسیب به موتور افزایش می‌یابد.

3. انواع احتراق

در موتورهای درون‌سوز، معمولاً دو نوع سیستم احتراق وجود دارد: احتراق جرقه‌ای (برای موتورهای بنزینی) و احتراق خودبخودی (برای موتورهای دیزلی).

احتراق جرقه‌ای (Spark Ignition)

در این نوع احتراق، شمع جرقه می‌زند تا مخلوط سوخت و هوا در سیلندر مشتعل شود. این نوع احتراق در موتورهای بنزینی کاربرد دارد.

احتراق خودبخودی (Compression Ignition)

در موتورهای دیزلی، احتراق به‌وسیله فشرده‌سازی مخلوط سوخت و هوا به دمای بسیار بالا و بدون نیاز به جرقه ایجاد می‌شود. در این سیستم، سوخت دیزل وارد سیلندر شده و به‌محض فشرده‌سازی خود به‌طور طبیعی مشتعل می‌شود.

4. اهمیت ترکیب مناسب سوخت و هوا

ترکیب بهینه سوخت و هوا برای احتراق موثر ضروری است. اگر این ترکیب به‌درستی انجام نشود، موتور نمی‌تواند به‌طور مؤثر عمل کند و ممکن است باعث آلودگی بیشتر، مصرف سوخت بالا، یا حتی آسیب به موتور شود.

سیستم سوخت‌رسانی و احتراق به‌طور هماهنگ در موتور خودرو عمل می‌کنند تا انرژی لازم برای حرکت خودرو تولید شود. هرگونه خرابی یا نقص در این سیستم‌ها می‌تواند منجر به کاهش کارایی موتور، افزایش مصرف سوخت و حتی آسیب‌های جدی به قطعات موتور شود. بنابراین، نگهداری و سرویس منظم این سیستم‌ها برای حفظ عملکرد بهینه خودرو ضروری است.